می تراود از لنز
پارسا بهنام.می تراود از لنز
پارسا بهنام.
خاک غریب
قایقی خواهم ساخت
خواهم انداخت به آب
درو خواهم شد از این خاک غریب
...
پشت دریاها شهری است
که در آن پنجره ها رو به تجلی باز است
بام ها جای کبوترهایی است که به فواره ی هوش بشری می نگرند
پشت دریا ها شهری است
قایقی باید ساخت
سهراب